Manipulacja psychoreligijna – kneblowanie ust ofiarom molestowania przez księży

„W grudniu 2011 Sąd Okręgowy w Rzeszowie skazał na 2,5 roku więzienia 52-letniego księdza Romana J., byłego proboszcza parafii w Małej k. Ropczyc, za to, że molestował seksualnie swoją nieletnią uczennicę. Ksiądz był też oskarżony o molestowanie trzech innych dziewczynek, jednak w tych sprawach sąd umorzył postępowanie.” (Więcej na GW)

Wyrok ten jest ewenementem w naszym kraju, gdyż Kościół Rzymsko Katolicki ustanowił wiele praw, kształtujących mentalność katolików do tego stopnia, że ofiara molestowania seksualnego boi się, że jeśli ujawni swoją krzywdę poza kościołem, automatycznie skazuje się na ekskomunikę, czyli popełnia grzech śmiertelny. Księża kształtowali tego rodzaju mentalność w podległych im wiernych w oparciu o tajną instrukcję z Watykanu zatytułowaną Crimen sollicitationis.

Pochodzenie święta Bożego Ciała

Na stronach internetowych jest wiele informacji o pochodzeniu tego święta. Wybrałem fragment z Miesięcznika dla ministrantów, gdzie jest opisane następująco:

Boże Ciało wprowadzono do kalendarza liturgicznego w XIII wieku. Bezpośrednią przyczyną ustanowienia święta były objawienia błogosławionej Julianny (1193 – 1258), przeoryszy augustianek z klasztoru Mont Cornillon, nieopodal Liège (obecnie miasto w Belgii). Julianna wielokrotnie miała widzenia jaśniejącej tarczy, jakby księżycowej, z ciemną plamą. W okolicach Liège interpretowano jej wizje jako znak braku w kalendarzu liturgicznym specjalnego dnia poświęconego uczczeniu Najświętszego Sakramentu. Pod wpływem tych objawień biskup Robert ustanowił w 1246 r. takie święto dla diecezji w Liège. W następnych latach święto zdobywało popularność w sąsiednich diecezjach. W 1261 r. kolejnym papieżem (pod imieniem Urban IV) został biskup Verdun Jacques Pantaleon. W połowie XIII w. był on archidiakonem katedry w Liège. W 1264 r. wprowadził nowe święto, jako festum Corporis Christi (święto Bożego Ciała)w całym Kościele. Wkrótce świętu zaczęły towarzyszyć uroczyste procesje. Prawdopodobnie najpierw odbywały się one w latach 1265-1275 w Kolonii (Niemcy), a w XV wieku w całych Niemczech, Anglii, Francji, Polsce i północnych Włoszech.

W Polsce po raz pierwszy Boże Ciało świętowano w 1320 roku w diecezji krakowskiej, na polecenie biskupa Nankera. W 1391 roku papież Bonifacy IX nakazał obchodzić Boże Ciało wszędzie, gdzie dotąd tego nie czyniono.

W co trzeba wierzyć aby dostąpić zbawienia

Pytanie postawione w tytule zrodziło się już w niejednej duszy. Zapewne trudno byłoby znaleźć człowieka, który by nigdy sobie nie postawił takiego pytania. Niektórzy uważają, że wiele dróg prowadzi do Pana Boga, a najważniejsze, aby człowiek w coś wierzył. Przy takim podejściu nawet ateiści są ludźmi wiary, gdyż wierzą, że nie ma Boga.

Zbawienie jest tylko w Jezusie Chrystusie
Apostoł Piotr głosił, że zbawienie jest tylko w Jezusie Chrystusie: I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni. (Dzieje 4:12)

W odpowiedzi na pytanie strażnika więzienia: Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony? (Dz16:30), apostoł Paweł odpowiedział: Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom. (Dz 16:31).

Władza Redemptorystów (i katolickich kapłanów) nad Panem Bogiem?

Najbardziej znanym Redemptorystą w Polsce jest oczywiście ‚ojciec‚ Rydzyk i to wiedzą wszyscy, ale niewielu wie, jaką władzę nad samym Panem Bogiem przypisują Redemptoryści sobie i kapłanom katolickim.

Znaczenie słowa redemptorysta
Słowo redemptorysta jest spolszczoną wersją angielskiego słowa redemptorist , które wywodzi się od słowa redemption i znaczy wykup, wykupienie, spłacenie, zbawienie, wybawienie, odkupienie.
Zatem słowo redemptorysta oznacza wykupiciel, zbawiciel, odkupiciel.
Tak więc Redemptoryści uważają się za wykupicieli, zbawicieli, odkupicieli.
Sama nazwa zakonu pokazuje, że negują oni Jezusa jako Zbawiciela i sami uważają się za zbawicieli.

Maria – łaski pełna czy łaską obdarowana?

Łaski pełna czy łaską obdarowana?

Fragment w oparciu o który KRK buduje doktrynę o Marii jako źródle łaski jest
tekst z Łukasza 1:28.

Zobaczmy, jak tłumaczą go różni tłumacze:

bw-Biblia warszawska (brytyjka z 1974 r.) … bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami.
bg-Biblia Gdańska (1632): Bądź pozdrowiona, łaską udarowana, Pan jest z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami.
Bt-Biblia Tysiąclecia (1966): Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami.

Potrójny aspekt Bożego zbawienia: przeszły, teraźniejszy, przyszły

Każdy zgrzeszył
Pierwszy człowiek zgrzeszył i odpadł od Boga (Rz 3,23; 5,12). Od tamtej pory nad każ­dym człowiekiem wypisany jest Boży wyrok śmierci – „zapłatą za grzech jest śmierć” (Rz 6,23).
Od tego wyroku nie możemy się uwolnić własnymi siłami. Możemy jednak zostać ułaskawieni na podstawie warunków ustanowionych przez Tego, który ten wyrok ustanowił.
Bóg nie chce śmierci grzesznika, ale „chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni„ (I Tym 2,4). Dlatego wykreślił plan zbawienia człowieka. Nie ma innego planu, przez który mógłbyś być zbawiony.
Słowo Boże mówi: „I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4,12). Mowa tu o imieniu Jezusa Chrystusa.

Tylko Jezus zmartwychwstał

Mahomet, Budda i wszyscy inni, którzy uwa­żali się za proroków i chcieli wskazać ludzkości drogę do życia wiecznego, umarli i leżą w swo­ich grobach. Jezus Chrystus także umarł i także został złożony do grobu. Jednakże grób Jezusa jest pusty. Dlaczego? Ponieważ trzy dni po tym, jak został zamordowany na krzyżu przez ludzi, Bóg wskrzesił Go z martwych! Tylko Chrystus mógł powiedzieć, że jest drogą do Boga. Jezus powiedział: „Ja jestem droga i prawda, i żywot; nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” (J 14,6). Poprzez męczeńską śmierć, zmar­twychwstanie i wniebowstąpienie dowiódł On prawdziwości swojej nauki. Jezus umarł za grzechy całej ludzkości, lecz tylko ci, którzy przyjęli Jezusa i zaakceptowali Jego dzieło zba­wienia są pojednani z Bogiem i mają prawo nazywać siebie „dziećmi Bożymi” (J 1,12).

Boże dzieło zbawienia posiada potrójny aspekt: (1) przeszły, (2) teraźniejszy i (3) przyszły.

Jan Długosz o rzekomej napaści Husytów na Jasną Górę

Czasem ludzie opowiadają, jakoby cięcie na twarzy cudownego obrazu Marii na Jasnej Górze zostało zadane przez Husytów. Legenda ta została stworzona po to, aby ludzi straszyć Husytami i zrażać ich do nauk, które głosili.
Pisze o tym ksiądz Kracik w artykule „Jak Władysław Opolczyk Jasnej Góry nie fundował”
„W Wielkanoc 1430 r., podczas napadu na klasztor jasnogórski, obraz został odarty ze złota, pereł i wotów oraz uszkodzony. Podejrzenie padło na husytów z pobliskiego Śląska. Król Jagiełło zamierzał nawet uderzyć na nich zbrojnie. Z czasem okazało się jednak, że świętokradztwa – aczkolwiek nie dla profanacji, lecz dla rabunku – dokonali polscy katolicy, kilku szlachciców, którzy dobrali sobie kompanów z Czech, Moraw i Śląska. Ukarano ich więzieniem. Kilkadziesiąt lat później opisał to dokładnie i uczciwie Długosz. W legendach napastnikami pozostali oczywiście husyci (naród wolał tę wersję i jej trzymali się kaznodzieje), którzy mieli znieważyć wizerunek, plując nań i uderzając dwukrotnie mieczem w policzek Maryi.”

Jan Długosz o listach papieża Marcina V do Jagiełły

Jan Długosz nie cytuje listów Marcina V do Jagielły, ale przedstawia ich osnowę. Wyeksponowałem co ciekawsze fragmenty.

Źródło:
Jana Długosza kanonika krakowskiego Dziejów polskich ksiąg dwanaście. T. 4, ks. 11

strony  347-351
PAPIEŻ PRZEZ LISTY NAMAWIA KRÓLA WŁADYSŁAWA I KSIĄŻĘCIA WITOŁDA, ABY CZECHOM WOJNĘ WYDALI.

Marcin V papież, zważywszy, że zuchwalstwo kacerzów Czeskich coraz bardziej wzrastało, przelewając bezkarnie krew chrześcijańską, i że Zygmunt król Rzymski, tak jako i inni królowie i książęta katoliccy, w boju doświadczeni, zaniechali zupełnie dalszej z Czechami wojny, wysłał Andrzeja z Konstantynopola, rodem Greka, doktora teologii i mistrza Apostolskiego dworu, mnicha zakonu kaznodziejskiego, później wyniesionego na arcybiskupstwo Kolosseńskie, męża rzadkich zdolności i nauki wielkiej, do Władysława króla Polskiego, w celu namawiania go, ażeby z bratem swoim książęciem Witołdom podjął wyprawę przeciw Czechom odszczepieńcom, i starał się ich wytępić, za co obiecywał mu hojne łaski Apostolskie i wszelką z swej strony pomoc. Ten przybywszy do króla, pod ów czas przebywającego w Łucku, wymownym głosem, poważnie i zręcznie przełożył mu poselstwo swoje, i oddal królowi Władysławowi list od papieża Marcina, w którym tenże nalegał usilnie na króla, aby podniósł oręż przeciw Hussytom. Listu tego taka była osnowa:

Tradycja Kościoła

Werset, na który powołują się katolicy, aby bronić nauki o przestrzeganiu Tradycji, jest zapisany w 2 Tes 2:15.

Tłumaczenie protestanckie, Biblia Warszawska (BW):
Przeto, bracia, trwajcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanej nauki, której nauczyliście się czy to przez mowę, czy przez list nasz.

Tłumaczenie katolickie, Biblia Tysiąclecia (BT):
Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu.

Tekst grecki:
ἄρα οὖν, ἀδελφοί, στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆς ἡμῶν.

Kluczowym dla tematu jest greckie słowo παράδοσις, {par-ad’-os-is}, przez tłumaczy protestanckich oddane jako ‘przekazana nauka,’ natomiast katolickich jako ‘tradycja.’
Słowo to oznacza ‘treść nauki, tradycji i przepisów przekazywanych ustnie bądź pisemnie’.

Tak więc apostoł Paweł wzywa do przestrzegania pewnych nauk, zasad i tradycji, które głosili (ustnie) apostołowie, a które zostały spisane w w ewangeliach i listach apostolskich.

Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu

Zdecydowałem się na załadowanie tego artykułu na bloga, gdyż z jednej strony wiąże się z tematyką podjętych tutaj problemów, a z drugiej, może pomóc ludziom, którzy żyją w strachu przed popełnieniem niewybaczalnego grzechu.

Grzech przeciwko Duchowi jest na ogół rozumiany jako niewybaczalny. Jednakże jest kilka rodzajów grzechu przeciwko Duchowi Świętemu, z których tylko jeden jest niewybaczalny.

Niewłaściwe, potoczne i uogólnione pojmowanie grzechu przeciwko Duchowi Świętemu jest potężną blokadą w poznawaniu i zrozumieniu prawd biblijnych i może służyć jako element manipulowania sumieniami ludzi.